1000 km fietsen voor Radio Maria
Pelgrimage op de fiets naar Santiago de Compostela in 2017 | Ger en Ritine Zimmermann
Bestuursvoorzitter Ger Zimmermann heeft samen met zijn vrouw de Via de la Plata, ofwel de Zilverroute, gefietst in Spanje. De route gaat over ongeveer 1000 kilometer van Sevilla in het zuiden naar Santiago de Compostela in het noorden. Spontaan ontstond het idee luisteraars van Radio Maria en andere geïnteresseerden te vragen hen te sponsoren door een bepaald bedrag per kilometer toe te zeggen. Lees hier een interview vooraf aan de fietstocht: klik hier
De fietssponsortocht zit erop. Ger en Ritine Zimmermann hebben ruim 1000 kilometer gefietst en zijn op 8 juni weer teruggekeerd naar Nederland. Lees hieronder het prachtige reisverslag en bekijk de mooie foto’s om een indruk te krijgen van de reis. Heel veel dank aan iedereen die gesponsord heeft!
Laatste update: Donderdag 8 juni 2017
Dag 31
Santiago de Compostela
Na het ontbijt op bezoek bij de vrijwilligers van de Huiskamer van de Lage Landen in Santiago. Een initiatief van het Nederlandse Santiago genootschap. Heel hartelijke ontvangst met koffie en koek! Roderik Vonhögen heeft hier vorige week ook nog gezeten!
Daarna naar de plechtige pelgrimsmis ter gelegenheid van Pinksteren. Vooraf is iedereen bezig met de vraag of vandaag met de ‘botafumeiro’ gezwaaid gaat worden. En ja hoor, een kwartier voor de mis is het zover!! De Mis zelf is prachtig en roept opnieuw veel emoties op. We houden het niet droog. Een waardige afsluiting van een pelgrimage vol ervaringen en belevingen.
Dag 30, etappe 26
Aangekomen in Santiago de Compostela, km. 1086.
We vertrekken met regen uit Silleda en leven in het besef dat het over de camino een laatste heftige fietsdag zal worden. Veel onverhard en ruig pad. Onderweg in een eiken-eucalyptusbos gestopt bij een Heilige Boom en gebeden voor ieder die ons volgt en steunt. Laatste loodjes voor Santiago erg zwaar. Totaal deze dag 800 meter geklommen. Dan de binnenkomst in Santiago. Glorieus! Emotie! Weemoed ook! Tranen! We vallen in elkaars armen! WE HEBBEN HET GEHAALD! ALLELUIA!!
Na de eerste verwerking van al dat moois halen wij onze ‘Compostella’ op en is er veel om op terug te kijken.
Dag 29, etappe 25
Aangekomen in Silleda, km. 1041.
Gisteren nog gezelllig zitten keuvelen met een echtpaar uit Dublin die een korte camino lopen vanuit Ourense. Vandaag een beetje vreemde dag. Je begint ineens alles te plaatsen in het licht van het einddoel. We voelen inmiddels nadrukkelijk de vermoeidheid maar Santiago ligt op een steenworp afstand. Dus blik op oneindig en doorfietsen maar! Onze voorlaatste etappeplaats, Silleda, blijkt een en al treurigheid. We wanen ons in Wallonië. Maar wat maakt het uit. Nog 35 km! Jacobus wacht en Pinksteren komt eraan.
Dag 28, etappe 24
Nu in Casarellos, km. 1005
Waauw, we zijn de magische grens van 1000 km. voorbij. Maar wat was het weer een uitputtingsslag! Galicië is één groot gebergte!
Zojuist een menu peregrino gegeten met het altijd bijbehorende flesje witte wijn en het plaatselijk beroemde brood Pan de Cea. Zacht van binnen en keihard van buiten. Nu eindelijk in een werkelijk prachtige Casa Rural relaxen in de eerste ligstoel van deze tocht. Heerlijk!!
Achteraf bekeken hadden wij een aparte fotoreportage kunnen maken van de nachtstallingen van onze fietsen. We hebben allerlei garages, schuurtjes en hokjes gezien en ze hebben zelfs al op onze kamer tussen de bedden gestaan. Op de foto gisteren in Ourense op weg naar een diepe kelder.
Dag 27, etappe 23
Aangekomen in Ourense, km. 971.
We horen deze ochtend dat we een neefje met de mooie naam Sam rijker zijn. Met blij gemoed vertrekken we voor een korte etappe uit Allariz. De zon breekt door tere ochtendnevels en het belooft een prachtige dag te worden. Onderweg, in Seixalbo, hartelijk weerzien met ‘oude’ camino bekenden. Ourense blijkt grote en uiterst charmante stad te zijn. Wij besluiten met de gemeentelijke ’trein’ naar de Termas Outariz te gaan, een van de vele warmwaterbronnen langs de Río Miño in de omgeving van Ourense. Gratis thermale baden in een prachtig rivierlandschap!
De kathedraal in Ourense blijkt een barok juweel te zijn. Overal verwijzingen naar Santiago en Jacobus kijkt ons al aan. Nog 3 dagen!
Dag 26, etappe 22
Aangekomen in Allariz, km. 947.
Kort na vertrek uit het vriendelijk Verín weer een uitdaging. Een tien kilometer lange klim van 6%. We fietsen en lopen door een mysterieus heidelandschap met vulkaanachtige uitstulpingen. Rond de top mist het en is het ijskoud. Vest en windstopper aan dus voor de lange koude afdaling! We voelen ons echte pelgrims.
Eenmaal aangekomen in Xinzo de Limia schijnt de zon weer. In Allariz tenslotte behoorlijk heet. We hebben vandaag alle seizoenen gehad. Allariz met zijn enorme Clarissenklooster en Romeinse brug blijkt een sprookje!
Dag 25, etappe 21
Nu in Verín, km. 897
Aan het begin van deze dag laten wij ons inspireren door onderstaand ‘gebedje’. De ochtend is fris, kraakhelder en vol beloftes. Hele dag leuke ontmoetingen. In het lieflijke bergdorpje Navallo wijst een vrouwtje ons liefdevol de weg. Tijdens het verrukkelijke middagmaal een hele aardige serveerster die contact wil maken in het Engels wat heel bijzonder is. Op het terras van de parador van Monterrei een echtpaar uit Aken dat een paar woorden Nederlands spreekt. Inspirerende dag! Afgesloten met H. Mis in de parochiekerk van Verín.
Dag 24, etappe 20
Aangekomen in O Pereira, km. 850.
Uiterst zware dag..! Bijtijds vertrokken. We stijgen vrijwel onmiddellijk en op de flanken van de pas van Padornelo die ons naar een hoogte van van 1349 m. moet brengen, begint het ook nog te regenen. Uitgeput op de top maar al gauw dient zich een charmant barretje aan met een gezellige uitbater. Een goede café con leche brengt ons weer terug op aarde. In Lubián schijnt inmiddels het zonnetje weer en we besluiten het voetpad te nemen langs het Santuario de Tuïza. Nou, dat hebben we geweten! Met de fiets aan de hand klauteren door een met stenen bezaaid bospad!
Nu ook nog de tweede bergpas, de Canda. Oef…!! In totaal 850 meter geklommen. We ploffen in O Pereira op een bed en lezen dat Tom Dumoulin de Giro heeft gewonnen. Wat een held!
Dag 23, rustdag Puebla de Sanabria
Wij hebben besloten om op deze ‘rustdag’ een fietstocht te maken van 30 km. naar het Lago de Sanabria, het grootste natuurlijke (gletsjer)meer van Spanje. Dat houdt de spieren een beetje los zullen we maar zeggen. Imposante bergen rond dit meer waar ook nog wolven voorkomen.
Meer zelf van een serene schoonheid.
Morgen begint het echte werk. We moeten twee forse bergpassen over en dan zijn we echt in Galicië. Een extra weesgegroetje kan geen kwaad.
Dag 22, etappe 19
Nu in Puebla de Sanabria, km. 802.
Lluvia…..! Regen, bliksem, donder en zelfs hagel!
De Heilige Jacobus stelt ons ineens op een andere manier op de proef. We wisten het wel want in Galicië regent het drie keer zoveel als in Nederland. Live interview voor Radio Maria in de stromende regen onder het afdak van een Sanctuario. Maar wat maakt het uit? Wij fietsen de camino inmiddels niet meer want de camino fietst ons. We nemen het hier en nu zoals het is en het is fantastisch!
Dag 21, etappe 18
Aangekomen in Mombuey, km. 774.
We fietsen door het dal van de Tera. Onweersdreiging. Het landschap wordt weer heuvelachtiger en groener. De bergen van Galicië doemen in de verte op. We hopen op een H. Mis op deze Hemelvaartsdag maar geen kerk is open. Aangekomen in Mombuey wacht ons een episch klein Albuergetje met slechts tien bedden. Bad, bed en brood. Ha, ha! Erg heet inmiddels. Lome Hemelvaartsdag….
Gisteravond overigens nog een paar potjes geschaakt met een stel Ieren.
Dag 20, etappe 17
Nu in Santa Croya de Tera, km. 742
Na Granja de Moreruela splitst de de Via de la Plata in een noordelijke en in een westelijke tak. Wij nemen de westelijke route die ook wel de Camino Sanabrés wordt genoemd. Al snel komen wij in een merkwaardig landschap met (voormalige) grotwoningen terecht. Allemaal wel met van klei of steen gebouwde ingangetjes. Heel bijzonder. Daarna de prachtige rivier de Esla, vol met bloeiende waterviolier.
De landbouw die hier bedreven wordt is volstrekt middeleeuws. Boeren bewerken het land nog met hakbijlen en er wordt met de hand geplant. Het typische irrigatiestelsel met ronde bakken waarin grondwater wordt opgepompt zorgt ervoor dat überhaupt iets wil groeien. Schrijnende armoede!
Dag 19, etappe 16
Nu in Manganeses de la Lampreana, km. 690.
Met een laatste blik op de Romeinse brug Zamora verlaten. We fietsen door de Tierra del Pan, het Land van het Brood. Eindeloze korenvelden op rode aarde, tierra roja. De streek oogt arm en schraal.
Dan plotseling na Montamarta opeens een drooggevallen meer met een kerkje op een rots. Betovering alom! Enkele kilometers verder in Riego del Camino worden wij aangetrokken door gezang. Wapperende banieren voor de kerk waar het hele dorp bijeen is voor de H. Mis en aansluitend Mariaprocessie. Hoe mooi kan het leven zijn!
Dag 18, etappe 15
Aangekomen in Zamora, km. 651.
Langste etappe van de tocht. In de boekjes staat dat dit een relatief vlakke etappe is maar niets is minder waar. Ook nu weer de hele dag op en af. Slechte benen vandaag, ik althans, dus er toch nog zes uur over gedaan. Zamora is een rustige middeleeuwse stad met veel kerken en een prachtige kathedraal. Hier speciaal enkele kostbaarheden uit die kerken.
Dag 17, Rustdag Salamanca
Beetje uitgeslapen en lekker de benen gestrekt. Na de zondagsmis in de kathedraal stad verder bezichtigd en ’s avonds nog een koorconcertje bijgewoond met Spaanse volksliederen.
Dag 16, etappe 14
Aangekomen in Salamanca, km. 582
Warm afscheid vanmorgen. Het is prachtig hoe je tijdens zo’n tocht in wisselende samenstelling toch telkens weer dezelfde mensen tegenkomt. Allemaal vriendelijke, warme en hartelijke mensen met wie al snel een vriendschapsband ontstaat. Heel bijzonder!
We zetten nu onze zinnen op Salamanca en tikken onderweg nog even de 1000 meter hoogte aan. Salamanca blijkt in feeststemming. Op deze zaterdag in mei studeren er veel studenten af aan de universiteit en dat wordt chique met de families erbij op straat gevierd. De Plaza Mayor ligt er oogverblindend mooi bij.
Dag 15, etappe 13
Aangekomen in Fuenterroble de Salvatierra, km. 525
Vroeg vertrokken want het wordt een bergetappe. Al snel rijden we Extremadura uit en Castillië en León in. Het gebergte waar we ons in bevinden doet denken aan de Alpen. Overal besneeuwde toppen om eens heen. De weg is voor lange tijd onverhard en vergt stuurmanskunst door de vele kuilen en gaten. Na zes uur bereiken we Fuenterroble waar een zeer vriendelijke mevrouw ons begroet in de parochieherberg. Zeer gemoedelijke sfeer. De priester die deze herberg opgezet heeft geeft aan de peregrinos die dat willen een ‘half way’ pelgrimszegen in de mooie dorpskerk. Voor ons inmiddels de derde! Na een heerlijke gezamenlijke maaltijd lekker naar bed.
Dag 14, etappe 12
Aangekomen in Baños de Montemayor, km. 491
Aah, que viento….! Vandaag de hele tocht snoeiharde koude wind tegen! Bovendien de bergen in! De Heilige Jacobus vindt wel dat je er iets voor moet doen…… Baños de Montemayor is een vriendelijk bergdorpje met sneeuw op de omliggende bergtoppen.
Graag willen wij van de gelegenheid gebruik maken om alle medewerkers en vrijwilligers van Radio Maria de komende twee dagen veel succes toe te wensen met de Mariathon. En veel zegen voor onze luisteraars en weldoeners! Wij zijn in gedachten bij jullie en in gebed verbonden.
Dag 13 – etappe 11
Aangekomen in Oliva de Plasencia, km. 456
In alle vroegte Galisteo verlaten over de fraaie Romeinse brug. Onderweg zeer merkwaardig landschap met enorme afgeronde keien in het veld. Hele tocht onheilspellende luchten. Na afloop nog 13 km gelopen over een onverhard en niet te befietsen pad naar de Arco de Cáparra, een Romeinse triomfboog die op de Via de la Plata ligt. Daar langs beroemde stierenfokkerij voor stierengevechten. En ja hoor, eindelijk ook gieren gezien! Hoera! Erg moe moe maar voldaan!
Dag 12 – etappe 10
Aangekomen in Galisteo, km. 421
Na het geweld van gisteren vandaag relatief rustige tocht. Onderweg prachtige vergezichten en heerlijk geurende bermen met bloeiende brem. Lieflijke dorpjes met op de kerktorens driftig klepperende ooievaars. Gestopt bij kapelletje om te bidden voor speciale intentie. Onderweg komen we de Duitse dames weer tegen van enkele dagen geleden. Het is trouwens heel bijzonder om te horen hoe iedereen op de camino met zijn eigen geloofsontwikkeling bezig is. De camino laat iedereen buiten zijn eigen denkkaders treden. Zo, ..en dan nu een ‘menu peregrino’, een pelgrimsmenu dat bijna overal langs de route te verkrijgen is. Bijna altijd een driegangenmenu met brood, water, wijn voor minder dan een tientje. Buen provecho!
Dag 11 – etappe 9
Nu in Cañaveral, km. 388.
Hele zware rit. Halverwege stak ineens een strakke tegenwind op waardoor je zelfs bergaf flink moest doortrappen in dit steppeachtige landschap om vooruit te komen. Laatste zes kilometer tenslotte steil omhoog en killing. Totaal uitgeput! Wel mooie hostal hier in de bergen van Cañaveral waar Duitsers, Spanjaarden, Fransen en een Italiaan een beetje aanrommelen. Thank God, we leven nog!
Dag 10 – etappe 8
We rijden vandaag strak richting Cáceres over de N630. Deze weg is sinds de aanleg van de autoweg door Extremadura zo goed als verlaten. Een fietspad van minstens 10 meter breed! De bloemenrijkdom onderweg is niet te beschrijven. Ook nu weer veel roofvogels. Zwarte wouwen vandaag. Kastelen ook en in een keer de Middeleeuwse Puente de Santiago de Bencáliz op de naastliggende wandelaarsroute. Aangekomen in het monumentale Cáceres vallen we midden in een muziekfestival.
We realiseren ons ineens dat we ongeveer op 1/3 zijn. We vragen ons af ál 1/3 of pás 1/3 maar die vraag blijkt niet te beantwoorden want de tijd vervaagt steeds verder.
Dag 9 – etappe 7
Nu in Carmonita, km. 294 Vanochtend vanuit Mérida gestart met een fikse klim. Tocht voert al snel langs het schilderachtige stuwmeer van Proserpina. De stuwdam hier is al in de Romeinse tijd aangelegd en functioneert nog steeds. Het stuwmeer was bedoeld om de watervoorziening van Mérida in dit kurkdroge gebied te garanderen. Na Aljucén lange gestrekte klim. Leuk gebabbeld met twee Duitse dames uit Hamburg die ook op de fiets onderweg zijn naar Santiago. Overal in de lucht zwieren roofvogels. Vooral adelaars. Tenslotte diep de bergen in langs idyllische bloemrijke weggetjes richting het ‘balneario’ in Carmonita. Bijzondere, enigszins vervreemdende omgeving want deze overnachtingsplaats lijkt nog het meest op een sanatorium.
Dag 8 – rustdag
Dag 7 – etappe 6
Vanmiddag aangekomen in Mérida, de oude Romeinse stad in Extremadura. De tocht voerde door olijf- en druivengaarden zo ver het oog reikte. Verrassend lekkere wijnen in deze regio overigens! Terwijl wij onderweg de 11e eeuwse kerk in Calamonte staan te bewonderen biedt een vrouw aan de pastoor te gaan om de kerk open te maken. Zo’n aanbod sla je natuurlijk niet af. Vol trots heeft de man van God ons vervolgens rondgeleid in zijn werkelijk prachtige kerkje. Hij vertelde ook dat hij en veel van zijn parochianen een trouw luisteraar van Radio Maria waren. Prachtig! Binnenkomst in Mérida over de oude Romeinse brug indrukwekkend. Km. 255.
Dag 6 – etappe 5
Nu in Almendralejo, km. 217. Hele dag gereden onder dreigende onweersluchten maar uiteindelijk maar een paar spatjes regen gehad. Begonnen met flinke klim uit Zafra daarna spectaculaire afdaling van 14% naar Los Santos de Maimona. Nu met spierpijn aan de tapas. Spierpijn in de benen van het klimmen en spierpijn in de armen van het knijpen in de remmen. Maar de Heilige Moeder trekt ons er nog aardig doorheen.
Dag 5 – etappe 4
Nu in Zafra, km. 179. Wederom veel geklommen en gedaald. Soms harde wind. Het lieflijke Andalusië en de dehesa verlaten en de eindeloze leegte van Extremadura binnen gefietst. Slaperige en verstilde dorpjes. Eindeloze graanvelden, olijven en een enkele wijngaard. De tijd staat hier stil. Onderweg klooster bezocht in Calera de Leon en gebeden voor de familie en de luisteraars van Radio Maria.
Dag 4 – etappe 3
Nu in Monasterio, km. 125. Vandaag goede beslissing om eerder te starten. Daarom voelde de etappe minder zwaar dan gisteren. Wel zeer pittig einde met helling van 8%. Vanochtend onbeschrijfelijk mooie route door kurkeikenbossen en dehesa, deels over zandpaden. De wereldberoemde zwarte varkens van de Jamon Iberico tegengekomen. Onderweg gebeden uit dankbaarheid voor al dat moois.
Dag 3 – etappe 2
Nu in Almadén de la Plata, km. 87. Bizar zware dag. Heet en lang met veel bergen door dehesa. In de ochtend fit en prachtig. In de middag afgepeigerd en verdwaasd. Net uurtje geslapen en nu weer redelijk fit.
Zie de bannier op straat. Viva la Madre de Dios! Lang leve de Moeder van God!
Dag 2 – etappe 1
De eerste (korte) etappe zit erop. Van Sevilla naar Guillena. Km. 36 stempel opgehaald in de kathedraal (zie foto). Genoten van een zomers Sevilla. Daarna tocht ingezegend door Álvaro, de studentenpastor van de universiteit (zie foto) en vervolgens op pad gegaan. We zijn op de camino..!!
Dag 1 – heenreis en aankomst
Goed verlopen. Fietsen heelhuids aangekomen. Deels over de autoweg van het vliegveld naar de binnenstad van Sevilla. Maar veilig in hotel nu en ook nog even de sfeer van de Feria, het grote lentefeest hier kunnen opsnuiven. De H. Christoffel heeft z’n werk tot nu toe goed gedaan.